2. radostinalassa
3. leonleonovpom2
4. varg1
5. kvg55
6. wonder
7. planinitenabulgaria
8. mt46
9. sparotok
10. hadjito
11. getmans1
12. stela50
13. zaw12929
14. tota
2. katan
3. wonder
4. leonleonovpom2
5. mt46
6. vidima
7. dobrota
8. bojil
9. ambroziia
10. donkatoneva
2. vesonai
3. radostinalassa
4. lamb
5. samvoin
6. hadjito
7. manoelia
8. bateico
9. mimogarcia
10. sekirata
© 2005 – Bogomil Kostov AVRAMOV-HEMY
БЕЗИМЕННИ СЕЛЯЦИ – ГДЕ СТЕ ВИЕ?
ОБРАСТВАТ ГРОБОВЕТЕ СЪС ТРЕВА.
ОТ КРЪСТОВЕТЕ ВРЕМЕТО ИЗТРИВА,
ПОВЯХНАЛИТЕ ДРЕВНИ ИМЕНА.
РЪЦЕТЕ ВИ - КРЪСТОСАНИ НА ВЪЗЛИ,
НЕ БУДЯТ РОДНАТА ЗЕМЯ.
ДО ВЧЕРА – ТОЛКОЗ МНОГО ПЪРГАВИ,
СЕГА ПРИСТЪПВАТЕ ЕДВА-ЕДВА.
И КОЛЧЕМ РЕЙСЪТ ВИ ДОКАРА,
ОТ НЕДАЛЕЧНИЯТ ПРИМОРСКИ ГРАД;
ВСРЕД РУШНАТИТЕ КЪЩИ ДА ОТМАРЯТЕ,
ПРЕДСМЪРТНО ГРОХНАЛИ ТЕЛА,
НАЙ-ПЪРВОМ ГРОБИЩАТА ВСЕКИ ТЪРСИ;
ЕДВА СЛЕД ТУЙ - ПОГИНАЛИЯТ КРАЙ.
ТУК НЯМА НИ НАЧАЛСТВА – НИТО ВРЪЗКИ,
А СЪЛЗИТЕ - ТЯХ ВСЕКИ ЛЕСНО ЗНАЙ.
ЗА МЕНЕ НИКОЙ НЯМА ДА СЕ МОЛИ,
ДОРИ СВЕТЪТ ДА ПОЧНЕ ДА ГОРИ.
ТЪЙ ЛЕСНО ВСЕКИ БИ ЗАКОЛИЛ
ПОЕТЪТ БЕДЕН - НАСРЕЩУ ТРИДЕСЕТ ПАРИ.
БИХ ИСКАЛ ТОЧНО ТУКА ДА ПОЛЕГНА,
ПОД СЛОЯТ РЕХАВА ИЗНОСЕНА ЗЕМЯ.
РОДЪТ МИ НЯКОГА ОТ ТУК БЕ ТРЪГНАЛ -
ДЪРЖА ДА ЛЕГНА ТУК - КАТО УМРА.
THE END
31.10.2011/AM